EXCLUSIEF INTERVIEW: met presentator Jurre Geluk

Acteren, dansen, zingen en natuurlijk presenteren. Wat kan Jurre Geluk eigenlijk niet? Regelmatig zie je de in Veenendaal geboren en getogen Jurre terug op tv. Je kunt hem kennen van Je Zal Het Maar Hebben, Spuiten en Slikken en Wie is de Mol. Cheyenne van de marketingafdeling van Theater Lampegiet ging met hem in gesprek.

Dit interview liever kijken of luisteren? Klik dan op de podcast onder aan deze pagina!

Je bent hier natuurlijk geboren, maar wil je nog iets meer vertellen over je band met Veenendaal?
Jurre: “Als ik aan Veenendaal denk, moet ik heel erg denken aan de winkel van mijn ouders. We hebben altijd boven die winkel gewoond en dat was hier ongeveer tien stappen vandaan. Ik heb dus ook heel veel gevoel bij deze plek, omdat ik hier als jong jongetje ook altijd liep. Naar mijn idee ligt mijn hele jeugd hier in Veenendaal: het opgroeien maar ook het CLV en in Theater Lampegiet mogen spelen met de CLV musical.Ik werd daarnet afgezet door mijn vader en toen zei ik: ‘Nou, nu rijden we weer Veenendaal binnen!’ Ik was er al een tijdje niet geweest, maar toch heb ik altijd een ontzettend bijzonder gevoel bij deze plek.”

Als kind trok je al snel de verkleedkleren uit de kist en speelde je ook graag toneel. Wil je me meer vertellen over die passie?
“Ik denk dat die begonnen is op de camping. Daar had je altijd zo’n animatie club en daar was ik echt enorm fan van. Ik vond het gewoon geweldig wat die mensen deden. Ik was als kind gewoon helemaal starstruck van die mensen, dat waren altijd de sterren van de camping. Aan de hand daarvan ben ik toen op dansen gegaan en toen is dat eigenlijk begonnen.
Ik heb hier ook bij de Muzen op toneelles gezeten en die acteerdocent, Marthie heet ze volgens mij, vond ik fantastisch. Zij was zo leuk met haar lessen en dat zorgde er ook voor dat ik me veilig kon voelen en me kon ontwikkelen.”

Hoe belangrijk is toegang tot cultuur geweest voor het vormen van jou als persoon?
“Ik denk dat toegang tot cultuur heel belangrijk is, maar je veilig voelen is minstens zo belangrijk. Bijvoorbeeld die toneelles bij Martie. Dat dat zo’n fijne plek was, heeft heel veel voor me gedaan. Ik had niet een soort abonnement op Theater Lampegiet, maar ik ging wel zeker naar voorstellingen. Ik was gewoon heel erg blij dat er plekken waren die veilig waren. Dat vond ik ook op het CLV. Bij de CLV musical werd erg uitgepakt en het was heel fijn dat daar zoveel aandacht naartoe ging. Het was gewoon cool om bij de musical te zitten. Dat heeft mijn zelfvertrouwen natuurlijk heel veel goeds gedaan.”

"Het was gewoon cool
om bij de musical te zitten."

Enige tijd geleden was je te gast bij de CLV musical. Hoe voelt het om hen te zien spelen?
“Ik vond het echt fantastisch om te zien. Andere jaren baalde ik heel erg dat ik er niet bij kon zijn omdat ik nog weet hoe belangrijk die voorstellingen waren. Dit was ook het eerste grote podium waar ik op stond. Wij hadden toen een musical genaamd Imagine. Dat was een soort samenspel van allemaal soorten musicals en ik was toen Lumière. En nu zag ik dit jaar die andere jongen Lumière spelen en het is gewoon zo bijzonder dat je dat mag doen, in al je onzekerheid en toch op zo’n groot podium, met al je leeftijdsgenoten die even zenuwachtig zijn. Je hebt dit gewoon met z’n allen gemaakt en het is zo tof dat het in zo’n professioneel theater kan.”

Je bent afgestudeerd als uitvoerend performer en docent. Wat is het belangrijkste wat je anderen zou willen leren?
“Wat ik het belangrijkste vind, is dat je lief voor jezelf moet zijn en dat het heel heftig is om met je creativiteit je brood te verdienen. Op iedere auditie sta je gewoon je ziel te verkopen met nog zestig anderen. Als ik nu terugkijk op die tijd, had ik iets minder streng kunnen zijn en meer mogen genieten.”

In het verleden heb je in verschillende musicals gespeeld. Is er een musicalkarakter dat je heel graag zou willen spelen?
“Ik moet dan denken aan de jonge Hercules. Ik heb dus ooit een keer Hercules gedaan en toen was ik dus die jonge Hercules. Wat zo leuk is aan die rol, is dat fantastische liedje I Can Go the Distance. Dat vind ik zo’n mooi liedje en dat heb ik ook vaak bij audities gezongen. En ik vind het gewoon heel schattig dat die jonge Hercules nog zo klunzig is, maar zich toch stoer moet voordoen. Ik ben natuurlijk al 30, ik kan geen jonge Hercules meer spelen, maar make-up doet wonderen.”

"Op iedere auditie
sta je gewoon je ziel
te verkopen met nog
zestig anderen."

De afgelopen jaren heb je veel onconventionele tv-programma’s gemaakt. Heb je al enig idee wat voor project je hierna aan wil gaan?
“Ik zou het wel leuk vinden als ik af en toe ook wat serieuzere programma’s een kans kan geven. Ik denk wat ik nu deed al die tijd heel erg bij me paste en ook bij mijn leeftijd, maar ik denk ook dat het leuk is als ik nu groei naar een serieus programma. Nu ben ik bijvoorbeeld begonnen met 3 op Reis en dat is natuurlijk al een stukje serieuzer, maar daarin is het ook nog leuk als je af en toe een grapje maakt.”

Er zit best wel een verschil tussen presentator en performer zijn. Welk van de twee vind je leuker om te doen?
“Al zes jaar presenteer ik eigenlijk alleen maar en ben ik niet echt meer een performer. Alsnog denk ik dat in presentator zijn ook een deel van performen zit hoor, want soms heb je een draaidag en denk je: ‘Goh, deze kinderboerderij was in mijn hoofd een stuk leuker’ en dan moet je even kracht bijzetten om er iets leuks van te maken. Dus er zit alsnog wel een stukje performen in, maar het komt uit iets persoonlijks.
Wat ik lekker vond aan performer zijn, daar kreeg je een karakter opgeplakt, maar doordat ik dat mijn hele leven heb gehad, werd het soms moeilijk om te voelen wat ik nou zelf eigenlijk wilde. Ik was zo gewend om een typetje te spelen. Ik zie nu soms ook in dat doordat ik zoveel met de buitenkant ben bezig geweest, het misschien een beetje ten koste is gegaan van de binnenkant. Dat vind ik fijn aan presenteren, dat het ook echt om mij als mens gaat.”

"Ik denk dat het leuk is
als ik nu groei naar een serieus programma."

Je hebt een paar weken terug je droomhuis gevonden. Wat is er essentieel voor jouw droomhuis?
“Daar zei iemand laatst wat over. Die vroeg: ‘Heb jij dan twee jaar lang niet je droomhuis kunnen vinden?’ Ja, maar dat was niet omdat mijn standards zo hoog waren, dat was gewoon omdat de markt zo slecht is. Wat ik dus eigenlijk had moeten zeggen was: we hebben drie jaar moeten zoeken om in aanraking te komen met een huis wat we hebben kunnen kopen. Wat ik heel erg leuk vind aan dit huis, is dat het schuin tegenover mijn broer zit. Ik heb een tijdje met mijn broer samengewoond omdat onze relaties toen in dezelfde week uit gingen en we alle twee echt een heel zielig hoopje mens waren. Toen zeiden we van laten we onze krachten bundelen en samen gaan wonen. Dus nu vind ik het heel leuk dat ik tegenover hem woon.”

Al jarenlang gelukkig in de liefde. Wat is jullie geheim?
“Als ik dat eens wist! Ik denk dat ons geheim is dat het ook soms niet leuk kan zijn, maar dat we daar gewoon heel comfortabel mee zijn. Het is ook goed om te beseffen dat het nooit perfect gaat zijn. We weten wat de dingen zijn die we minder leuk vinden aan elkaar, maar ook vooral wat we wel leuk vinden. We moeten ook altijd blijven praten. Soms heb ik allemaal dingen in mijn hoofd en denk ik dat het helemaal niet goed gaat en als ik dat dan uitspreek, blijkt het allemaal best wel prima te zitten.”

"Ik denk dat ons geheim is
dat het ook soms niet leuk kan zijn,
maar dat we daar heel comfortabel mee zijn."

Je wordt vaak geprezen om je onorthodoxe outfits. Hoe ziet jouw kledingkast eruit?
“Nou, niet met die outfits die ik op grote momenten aan heb. Ik vind mezelf best wel casual. Ik heb één grote kledingkast van mijn vriend en mij en we hebben precies dezelfde maten. Dat is heel chill. Met dingen die ik bijvoorbeeld op een première draag, vind ik het leuk om uit te pakken. Ik heb soms het gevoel Nederland best wel polderglamour is. We doen wel alsof we chic zijn, maar we zijn ook maar gewoon Nederland. En dan vind ik het gewoon heel grappig om op dat soort momenten net wat meer uit te pakken om dingen een beetje wakker te schudden. Dat komt totaal niet uit mijn koker, ik heb een styliste en die helpt me daarbij. Zij geeft me vijf opties en dan kies ik de optie waar ik me het prettigst bij voel.”

Heb je dan ook wel eens iets aangehad wat je wel heel heftig vond?
“Ja. Dat heb ik bijna bij ieder ding. Dan denk ik: ‘Oké, zij is er enthousiast over en ik moet er gewoon even aan wennen. Ik denk dat het heel belangrijk is te omarmen dat ik me dan oncomfortabel voel. Ik vind het ook leuk dat ik het spannend vind en ik voel me nog niet helemaal vrij met wat ik durf te dragen. Anders had ik ook wel eens een jurk aangedaan, omdat ik jurken zo fantastisch mooi vind.”

Welk nummer is echt jouw all-time favorite?
“Er is een meid uit Amerika, die heet Yebba. Zij heeft één nummer dat heet My Mind. Dat is zó mooi en zij zingt dan ook zó mooi. Ik heb dat nummer echt al wel vijf triljoen keer geluisterd. Dat is echt mijn all-time favorite. Als ik doodga, wil ik dat nummer op mijn begrafenis.”

Heb je nog een scoop voor onze lezers?
“Ik heb meegewerkt aan een programma dat heet In Therapie. Dat gaat over therapiesessies. Ik denk daarbij echt van wat gaan mensen daarover denken? Het is natuurlijk heel persoonlijk. Ik wilde het heel graag doen omdat mensen zich in mijn interviews ook altijd kwetsbaar opstellen en ik kan nu eindelijk iets terugdoen door dat zelf ook te doen. Ik weet nog niet wanneer het nou op tv komt, maar het komt eraan.”

Meer weten? Beluister het complete gesprek via onze podcast Theater Praat op Spotify en YouTube!